bu gün günlerden umut

Bu gün günlerden umut....

Ramazana 2 gün var.Yani umuttan sonraki gün umutertesi sonrada ramazan.Ramazan.... ramazan bir kavuşma şükrü...Topyekün şeytana, açlığa, günaha direniş günü.Her zaman ki gibi bir ay gibi şimdiden ammaaaa  belkide sadece bir gün gibi rüya gibi geçicek bir dilim, an,anlar ne güzel anlar.Affedilme anları,şükür anları,duaların, dünyalıkların kabulunun yada umudun tohum tohum yüreklerde ekiliverip yeşerdiği anlar.Maddi manevi ikramların, duyguların pek bi bereketli olduğu anlar...Ne güzel gelirmiş ne de güzel mübarekliğini hissetirirmişsin ayların,mübarek anların, tüm güzel zaman kavramlarının sultanı, Ramazan....

Allahım tüm inananların ve ailemin ramazanını sağlıkla, huzurla, senin razı olacağın şekilde geçirmemizi nasip eyle...Amin

sen uyurken oğlum

Sen uyurken oğlum...
Annen, senin hayatın tüm güzellikleriyle beraber nasılda çabucak büyüdüğünü düşünüyor ve yine her anne gibi akıp geçen zamana akıl sır erdiremiyor.Çok şükür ki Allahım seni bana verdi bu güzel duyguyu bana da tattırdı.(Allahım olmayan herkese nasip etsin inşallah....Aminnnn...)Sen olmadan önce elimden geldiği kadar dikkat ettim insanların zapdedilmez çocuklarını gördüğümde kınamamaya çalıştım. Çok Şükürki sen çok iyi bir çocuksun.Çok vahim haylazlığın, çok uç noktalarda şımarıklığın yok..Hatta süs havuzu görüp anne suya dokunabilir miyim? Uyduruktan dekor amaçlı ağaçların etrafına serilmiş çakıl taşlarına Anne basabilir miyim? Diye sorular yönelten yegane çocuklardansın.(Maaşallah) 2- 2,5 yaşlarında caillou annesine anneciğim diyor bak dedikten sonra bana her şey akla gelebilecek herşeyde annecim diye hitap ettin başta çok hoşuma gitti hatta etraftaki insallar gıptayla bakıyordu sana. Kendimi çok kültürlü çok iyi bir anneymişim gibi hissettiriyordun.Hatta bi ara anne demeni özlemiştim.Yahu rüyanda bile annecim diye sayıklıyordun.Annecim aşşağı annecim yukarı başkalarına bile benimle ilgili birşey anllattığında annecimde şöyle yaptı falan diyerek çoşmuştun :) tabi geçti sonra  etraftaki bütün çocuklarda anne kavramını farkedince Herkes anne kullanırken sen akran baskısıyla unuttun ANNECİM i :)Tabi bütün huyların bal börek diil yani. Mizancınla ilgili şöyle bir sorunumuz var ki,baban ve annen dışındaki insanlara karşı biraz fazla seviyelisin.Belki biraz fazladan da fazla olabilir :) e oda nazar boncuğun senin :) Daha 1,5 yaşındayken galiba çevre ve Recep İvedik karakterinin de tesiriyle 'Yürü git lan ! ' lafını öğrenmiş ve tam manasıyla etraftaki herkese uygulamıştın.Yolda herhangibi bir insan ay ne tatlı çocuk falan filon diye seni sevmeye kalktığında sen elini kaldırıp ters ters bakıp Yürü git lan deyip canını alacaklarmışcasına abartıp kendini sevdirmeyip en narin zarif görmüş geçirmiş insanlara bizi rezil rüsva ediyordun.Bir keresinde Babanın üniversiteden bir arkadaşı eşiyle seni görmeye bize gelmişlerdi onlar kapıdan girer girmez aman aman ne tatlı vb den ifadelerde seni sevecekken sen tabi hemen ters ters bakıp Yürü git Lan ı yapıştırınca biz yerin dibine girmiştikte nasıl toparlayacağımızı şaşırmıştık :) Bir keresinde de 2 yaşındaydın tatildeydik.Baban odada senden bir şey yapmanı istedi hatırlayamadım sen yapmadın tekrar dedi sen yapmayınca sana biraz sertçe bağırdı sende sinirli sinirli onun dediğini bir yandan yaparken sessiz ve kaşlar çatılmış bir şekilde yere bakarak ARTİSSSS ! dedin.Aman allahım şok olmuştuk :) Yani seninde kendine has bir artisliğin var yani :) Anneannen,babaannen,dedelerin dahil herkes ama herkes etrafında pervane ama sen yarım saatten önce kaynaşamıyorsun her gün gitsen bile böyle   :) Bu çok fena yaa çok üzülüyorum sen onlara yanaşmayıpta onlar bu çocuk niye böyle davranıyor  deyip seni alıştırmak için çeşit çeşit takla atıp karşılık bulmayıp üzüldüklerinde....Birinci derece akrabalara yine laf anlatabiliyorum ama ikinci derceler senin bu huyunu hiç kabullenemeyip kendileri bozulup bu nasıl çocuk böyle, ne yobaz deyip benide acayip geriyorlar amma velakin elden bişi gelmiyor seninkide böyle bir huy işte seviyelisin anacım napalım :) ...  3 yaşında annenin iş vb. sebepleri dolayısıyle kreşe gittin amma en başlardaki sebep belkide sosyallik.Şuan bir arpa boyundan az fazla yol aldık diyebiliriz :) En azından kreşe gitmeden önce efe sahneye çıkıcak ve gösteride oynuyacak denseydi hıh ! hadi ordan derdim ama sen bu yıl iki defa sahneye çıktın gayette iyiydin.Hatta ikinci gösteride sahnedeki, belkide en iyi konuşan çocuktun.Tabi sen sahneye ilk adım attığın andan itibaren Annen tarif edilmez bir duygusallıkla şarıl şarıl ağlamıştı oda ayrı bir hikaye :) Neden ne için anlam veremiyorum bir türlü, gerçekten tarifsiz bir duygusallıktı inşallah sende yaşarsın :) ama sen ağlama benim gelinciğim ağlasın sana yakışmaz :) İstersen ağla bu yazıyı okuyan birileri neden erkekler çocukluktan ağlamaz diye dayatılır falan felsefelerine girmesinler çıkamayız şimdi :)
Neyse bir dengesiz anneye sahip olmak böyle bişi işte :)  bir duygusal yazı sonunda da ancak bukadar cıvıtılır herhalde :)

Allahımdan senin ailen için de dinin için de çoook hayırlı bir insan olacağın günleri görebilmeyi diliyorum.Sağlıkla mutlulukla huzurla geçir ömrünü inşallah.Rabbimin sevdiği ve razı olduğu kullarından ol inşallah.Aminnnnnnnnn.......

öylesine....

Az önce kpps soru ve cvplara baktım bir çuval yanlış ve yanlış okuma hatalarıyla yüzleştim çok feciydi Gaybı sadece Allah bildiği için atanamam falan demiycemde pekde parlak değil hani:) gülücük olsun demi gülüyüm azcık :( 28 yaşını doldurmak üzereyim hayatta en büyük idealime hiç bir zaman kavuşamadım.(Öğretmenlikle ilgili olana) Şimdiye kadar sadece bir ay kadar tattım mesleğimi pek bi güzeldi.Ben öğrencilerimi öğrencilerim beni velilerim yine beni :) pek bi sevindirik yumak olmuştuk amma kadrolu bir öğretmen geldi ve ben kendimi yine evde buldum.Olmadı bitürlü nasip olmadı.Sonra bi saçmalık yapıp (şuan öyle düşünüyorum ama var tabi bundada bi hayır
şuan farkedemesem bile) eşimin ailesinin şirketine muhasebe-finans departmanının güvenilir ve işsiz elemanı değerlendirme amaclı verilmiş teklifine taam ya nolcak özel başka yerde çalışana kadar kendi işimizde çalışıyım fikriylen başladık bu işe tabi olmadı olmuyor sevmiyorum bu sektörü ve iş kolunu.Depresyonlara girdim çıktım olur dedim geçer dedim geçmedi,hala içimde yara bu gerçekleşememiş iş.(Rabbim daha büyük ve amansız acılar vermesin inşallah)Bütün arkadaşlarım atandı yapıyor mesleğini sınıfta öğretmenlikle en alakasız insanlar bile atanabildi bi ben kaldım heralde..numene olarak :) Birkaç aya bu iştende ayrılacam dayanamıyorum yafu.... yine eski hamam eski tas olucam.Ben ne yapıcam .... :( Tek bir söz rahatlıyor şuan içimi GAM YOK ! ALLAH VAR...