şeker ve limon

şeker ve limon

16 Eylül 2012 Pazar

TERCİH MESELESİ :)

 
 
Geçenlerde Efe Bey kendisine yaklaşık 15 TL ye Bakuganlımıydı neydi don :) almadım diye pek bi sinirlendi bende onu almadık ama sana dondurma alıcaz dedim.Eh biraz sakinleşmişti taki sıradan külahta dondurma satan bir mahalle dondurmacısının önüne gelene dek ...
Bizimki bombayı patlattı orda tabi
 
EFE: Ben burda yemeyi tercih etmiyorum
 
BEN:İçses 'Hönk ! ' Ne...
 
EFE:Ben burda yemeyi tercih etmiyorum,dedim. :D
 
Neyse babası tercih ettiği hazır dondurmadan aldıda rahatladık topluca :D
 
 
 
 
Bu dondurma içerikli postla aklıma kendi çocukluğum geldi.Bizim zamanda dondurmacı demek haftada bir defa o da rastlarsak mahallemize gelen seyyar dondurmacıydı.Şu üç tekerlekli tahta arabalılar varya ondan işte.O gelince anneme al bile diyemezdim.Annemin kendisinin düşünüp almasını beklerdim.Artık çocukken nasıl bir disiplin ve baskıyla büyütülmüşüz varın siz düşünün.(Varın siz düşünün ne ya,Bi koşu gidin benim düşündüğüm boyutlarda bi gezinip varıp gelin :D ) Yani bi oyuncakçının yanından geçerdik içim erirdide bi şunu istiyorum alırmısınız diyemezdim onlarda genelde almazdı :) Ama malum maddi sebeplerden tabisi :) Muhtemelen bu sebepledirki bütçemi çok kasmıycaksa Efe daha istemeden gördüğüm oyuncakları alıveriyorum ve buna engel olamıyorum.Sanki oda içinden istiyor ve bana söyleyemiyor gibi geliyor.Neyse bu kadar çocukluk dönemi psikolojisi analizi yeter asıl mevzuya döneyim:D Bu dondurmacı amca bir yaz günü geldi yine annem ortalıkta yok.Bizim evde dik bir yokuşun ortalarında sayılır.Amca yorulmuş sıcaktan,bizde fakir dondurmayı ayda yıla bir yiyebilen kenar mahalle bebeleri olarak masum masum ona bakıyor olmalıyız ki,dondurmacı amca arabasını yokuşun tepesine kadar götürüsek bize dondurma vereceğini söyledi.Yol da ne yol.Biz iki yada üç kişiydik hemen kabul ettik. Tabi etrafta görünmeyen annemin tesiri çok tabi :) Biz daha 7-8 yaşlarında bebeler olarak o koca arabayı kan ter içinde çıkardık tepeye.Tabi adam sözünü tuttu ve bize dondurmamızı verdi.Aşağı dondurmaları sevinçle yiyerek iniyordukkiiiiiii annem balkonda dehşet sinirli bir şekilde bizi bekliyo.Bir kızdı bir kızdı bakışlarıyla yedi bitirdi bide üstüne al desen almıycakmıydık niye böyle yaptın dedi.Yok yaaa almazdı:) Nadir piyango vurucakta annem dondurma alacak :D
 
İşte böyle azizim biz dondurmayı belki rüyada görürdük bırak tercihi :D Çok şükür bügünleri gösteren Allahıma....

8 yorum:

  1. O zaman ki çocukluk dönemiyle çok farklıyız sahiden. Birde şimdi yeni nesilin kendini yerden yere atanı, feryat figan koparanı var Allah muhafaza yani Efe yine maşAllah kibarca istemediğini dile getirmiş :)

    YanıtlaSil
  2. :) Doğru olaya bide bu yönden bakmak lazım tabi:)

    YanıtlaSil
  3. şimdiki çocuklar çok şanslı diye doğru olduğu kadar klasik bir girilş yapiim =)
    okuyunca çok güldüm ama tebrik ederim =) Kendi tercihlerini belirleyip korkmadan dile getirebilecek şekilde yetiştirmişsin oğlunu ne mutlu sana =)
    Dediğin gb, b,z çocukken bırak tercih etmeyi isteğimizi dile getirmeye korkardık :D
    sevgilerrr

    YanıtlaSil
  4. Yaaa işte yeni nesil böyle azizim diye devam ettireyim :) benden de sevgiler efenimmm :)

    YanıtlaSil
  5. Biz de aynı şekilde yetiştirildik, okuyunca çok hoşuma gitti.
    Misal çikolata istemezdik biz. Canımız isterdi de, söyleme gereği duymazdık. Halden bayağı anlardık küçük adamlar gibi :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hakkatten tam tabir bu 'küçük adamlar gibi' :)

      Sil
  6. Efe'ler artık çok daha güçlü :))

    YanıtlaSil
  7. Lovely blog!
    Cheers from Argentina.
    HD

    YanıtlaSil